Sodyum hipoklorit

Sodyum hipoklorit (NaOCl), su arıtmada etkin bir şekilde kullanılabilen bir bileşiktir. Yüzey temizleme, ağartma, koku giderme ve su dezenfeksiyonu gibi birçok uygulamada kullanılmaktadır.

Elektroliz yoluyla klorlama için yeni cihazı bulun

Sodyum hipoklorit ne zaman keşfedildi?

Sodyum hipokloritin uzun bir geçmişi vardır. 1785 civarında Fransız Berthollet, sodyum hipoklorit bazlı bir sıvı beyazlatma maddesi geliştirdi. Javel şirketi bu ürünü tanıttı ve ona 'likör de Javel' adını verdi. Başlangıçta pamuğu ağartmak için kullanıldı. Bu özelliklerinden dolayı hızla popüler bir bileşik haline geldi. Hipoklorit, oda sıcaklığında giysilerdeki lekeleri çıkarabilir. Fransa'da sodyum hipoklorit hala ağartıcı olarak adlandırılmaktadır.

Sodyum hipokloritin özellikleri nelerdir?

Sodyum hipoklorit, karakteristik bir kokusu olan berrak, hafif sarı bir çözeltidir. Sodyum hipokloritin bağıl yoğunluğu 1.1 (% 5.5 sulu çözelti) Ev tipi ağartıcı olarak kullanılır,% 5 sodyum hipoklorit içerir, pH değeri 11 civarındadır ve tahriş edicidir. Daha konsantre ise yani% 10-15 sodyum hipoklorit içeriyorsa pH'ı 13 civarındadır. Sıcak ve aşındırıcıdır. Sodyum hipoklorit kararsızdır. Klor, solüsyondan günde 0.75 g aktif klor oranında buharlaşır. Daha sonra sıcak sodyum hipoklorit parçalanır. Sodyum hipoklorit asitler, güneş ışığı, belirli metaller, zehirler ve klor gazı dahil aşındırıcı gazlarla temas ettiğinde de olur. Sodyum hipoklorit güçlü bir oksitleyicidir ve yanıcı bileşikler ve indirgeyici maddelerle reaksiyona girer. Sodyum hipoklorit çözeltisi yanıcı olan zayıf bir bazdır. Sodyum hipoklorit taşınırken, depolanırken ve kullanılırken bu özellikler akılda tutulmalıdır.

Sodyum hipoklorit suya eklendiğinde pH değerine ne olur?

Sodyum hipoklorit içerisinde kostik soda bulunması nedeniyle suyun pH'ı yükselir. Sodyum hipoklorit suda çözüldüğünde oksidasyon ve dezenfeksiyonda önemli rol oynayan iki madde oluşur. İki madde hipoklorit asit (HOCl) ve daha az aktif hipoklorit iyonudur (OCl - ). Suyun pH'ı, oluşan hipoklorit asit miktarını belirler. Sodyum hipoklorit kullanıldığında, hidroklorik asit (HCl) pH'ın düşürülmesine yardımcı olur. Sülfürik asit (H 2 SO 4 ) asetik aside bir alternatif olabilir. Sülfürik asit kullanıldığında daha az zararlı gazlar üretilir.

Sodyum hipoklorit nasıl üretilir?

- Konsantre tuzlu su çözeltisi üreten, tuzu yumuşatılmış suda çözerek. Çözelti elektrolize edilir ve sulu bir sodyum hipoklorit çözeltisi oluşturur. Bu çözelti, litre başına 150 g aktif klor içerir. Bu reaksiyon sırasında patlayıcı hidrojen gazı da oluşur.
- Kostik sodaya gaz halinde klor ekleyerek. Bu yapıldığında aşağıdaki reaksiyona göre sodyum hipoklorit, su ve tuz:
Cl 2 + 2NaOH + → NaOCl + NaCl + H 2 O

Sodyum hipokloritin uygulamaları nelerdir?

Hipoklorit çok çeşitli uygulamalarda kullanılmaktadır. Örneğin tarımda, kimya endüstrisinde, boya ve kireç endüstrisinde, gıda endüstrisinde, cam, kağıt endüstrisinde, ilaç endüstrisinde ve sentez ve biriktirme endüstrisinde çöp. Tekstil endüstrisinde, tekstilleri ağartmak için sodyum hipoklorit kullanılmaktadır. Bazen atık su arıtma endüstrisine kokuları azaltmak için eklenir. Hipoklorit, hidrojen sülfür (HS) ve amonyağı (NH 3). Ayrıca metal endüstrisinde siyanür banyolarını detoksifiye etmek için kullanılır. Hipoklorit, soğutma kulelerinde yosun ve organizmaların büyümesini önlemek için kullanılabilir. Su arıtımında hipoklorit suyu dezenfekte etmek için kullanılır. Ev lekelerinde hipoklorit, evin arındırılması ve dezenfeksiyonu için kullanılır.

Sodyum hipoklorit dezenfeksiyonu nasıl çalışır?

Hipoklorit asit, hidroklorik asit ve oksijene bölünür. Oksijen atomu çok güçlü bir oksidandır. Sodyum hipoklorit, bakteri, virüs ve mantarlara karşı etkilidir. Sodyum hipoklorit, klorun yaptığı gibi dezenfekte eder.

Yüzme havuzlarında sodyum hipoklorit nasıl uygulanır?

Yüzme havuzlarında oksidasyon ve su dezenfeksiyonu için sodyum hipoklorit uygulanır. Mikroorganizmaların ona karşı herhangi bir direnç kuramaması avantajına sahiptir. Sodyum hipoklorit, Legionella bakterilerine ve bakterilerin çoğalabileceği biyofilmlere karşı etkilidir. Hipoklorik asit, sodyum hidroksitin klor gazı ile reaksiyona sokulmasıyla üretilir. Suda "aktif klor" oluşur. Sodyum hipoklorit kullanmanın farklı yolları vardır. Yerinde tuz elektrolizi için suya bir tuz çözeltisi (NaCl) eklenir. Sodyum (Na + ) ve klor (Cl - ) iyonları üretilir.

Tuz çözeltisinin bir elektroliz hücresine getirilmesiyle, elektrotlarda aşağıdaki reaksiyonlar gerçekleşir:>br> 2Cl- → Cl 2 + 2e- 2H 2 O + 2e- → H 2 + 20H -
2H 2 0 → O 2 + 4H + + 4e - Bu nedenle, klor ve hidroksit, hipoklorit oluşturmak üzere reaksiyona girer: OH - + Cl 2 → HOCl + Cl -

Tuz elektroliz sisteminin avantajı, sodyum hipokloritin hassas bir şekilde taşınması ve depolanması gerekmemesinden kaynaklanmaktadır. Sodyum hipoklorit uzun süre depolandığında inaktif hale gelir. Yerinde işlemin bir başka avantajı da klorun pH'ı düşürmesi ve pH'ı düşürmek için asit gerekmemesidir. Üretilen hidrojen gazı patlayıcıdır ve bu nedenle olası bir patlamayı önlemek için havalandırma gereklidir. Bu sistem yavaştır ve hipoklorit asit ilavesi yapılması gerekir. Bir elektroliz sisteminin bakımı ve yatırımı, sodyum hipokloritten çok daha pahalıdır.

Sodyum hipoklorit kullanıldığında suya asetik asit ve sülfürik asit eklenir. Aşırı dozlama, zararlı gazın çıkmasına neden olabilir. Dozaj çok düşükse, pH çok yükselir ve gözleri tahriş edebilir. Sodyum hipoklorit hem kirleticileri (idrar, ter, kozmetikler) oksitlemek hem de patojenik mikroorganizmaları ortadan kaldırmak için kullanıldığından, gerekli sodyum hipoklorit konsantrasyonu bu kirleticilerin konsantrasyonuna bağlıdır. Spesifik olarak, kirletici organik madde miktarı gerekli hipoklorit konsantrasyonunu belirler. Hipoklorit uygulanmadan önce su filtre edilirse daha az hipoklorite ihtiyaç duyulur.

Sodyum hipokloritin sağlık üzerindeki etkileri nelerdir?

Sodyum hipoklorite maruziyet için bir eşik değeri yoktur. Sodyum hipoklorite maruz kaldıktan sonra çeşitli sağlık etkileri gözlemlenir. İnsanlar aerosolleri soluyarak sodyum hipoklorite maruz kalırlar. Bu boğazda öksürmeye ve ağrıya neden olur. Sodyum hipoklorit yutulması midede ağrı ve mide ekşimesi, öksürük, ishal, kusma ve boğazda ağrıya neden olur. Ciltte ve gözlerde bulunan sodyum hipoklorit kızarıklık ve ağrıya neden olur. Uzun süre maruz kaldıktan sonra cilt hassaslaşır. Sodyum hipoklorit, deniz organizmaları için zehirlidir. Amonyum tuzları ile temas ettiğinde mutajenik ve çok toksiktir.

Yüzme havuzlarında sodyum hipoklorit

Yüzme havuzlarında bulunan sodyum hipoklorit konsantrasyonu genellikle erkekler için zararlı değildir. Suda çok fazla klor bulunduğunda vücut dokusunu yakarak solunum yolu, mide ve bağırsaklarda, gözlerde ve cilde zarar verir. Sodyum hipoklorit yüzme havuzlarında kullanıldığında bazen göz ağrısına neden olur ve tipik bir klor kokusu ile karakterizedir. Çok fazla üre (idrar ve ter karışımı) bulunduğunda, hipoklorik asit üre ile reaksiyona girerek kloraminleri oluşturur. Bu kloraminler mukoza zarlarını tahriş eder ve 'klor kokusu' olarak bilinen şeye neden olur. Çoğu yüzme havuzunda, bu sorunlar su arıtma ve havalandırma ile önlenir. Kısa bir süre sonra göz tahrişi azalır.

Sodyum hipoklorit kullanmanın avantajları ve dezavantajları nelerdir?

Avantajlar

Dezenfektan olarak sodyum hipoklorit aşağıdaki avantajlara sahiptir: Sahda üretildiğinde kolaylıkla taşınabilir ve depolanabilir. Dozajı basit. Sodyum hipokloritin taşınması ve dozajı güvenlidir. Sodyum hipoklorit, dezenfeksiyon için klor gazı kadar etkilidir. Sodyum hipoklorit artık dezenfektanlar üretir.

Dezavantajları

Sodyum hipoklorit, tehlikeli ve aşındırıcı bir maddedir. Sodyum hipoklorit ile çalışırken, çalışanları ve çevrelerini korumak için güvenlik önlemleri alınmalıdır. Sodyum hipoklorit, parçalanmasına neden olabileceğinden hava ile temas halinde kalmamalıdır. Sodyum hipoklorit ve klor, Giardia Lambia ve Cryptosporidium'u deaktive etmez.

Su dezenfeksiyonu nedir?

Su dezenfeksiyonu, patojen mikroorganizmaların ortadan kaldırılması veya devre dışı bırakılması anlamına gelir. Mikroorganizmalar yok edilir veya etkisiz hale getirilir, bu da gelişimlerinin ve çoğalmalarının sona ermesiyle sonuçlanır. Mikroorganizmalar içme suyundan atılmadığında içme suyu kullanımı hastalığa neden olacaktır.

Sterilizasyon, dezenfeksiyonla ilgili bir süreçtir. Bununla birlikte, sterilizasyon işlemi sırasında, mevcut tüm mikroorganizmalar öldürülür (hem zararlı hem de zararlı olmayan mikroorganizmalar).

Ortam Dezenfeksiyonu, fiziksel veya kimyasal dezenfektanlarla sağlanabilir. Ajanlar ayrıca organik kirleticileri de ortadan kaldırırmikroorganizmalar için yiyecek veya barınak görevi gören su. Dezenfektanlar sadece mikroorganizmaları öldürmez. Ayrıca kalıcı bir etkiye sahip olacaklardır, bu da dezenfeksiyondan sonra suda aktif kalacakları anlamına gelir. Bir dezenfektan, dezenfeksiyondan sonra borularda patojen mikroorganizmaların büyümesini engellemeli ve böylece suyun yeniden kirlenmesini önlemelidir.

Suyun kimyasal dezenfeksiyonu için aşağıdaki dezenfektanlar kullanılabilir:

• - Klor (Cl 2 )
• - Klor dioksit (ClO 2 )
• - Hipoklorit (OCl - )
• - Ozon (O 3 )
• - Halojenler: brom (Br 2 ), iyot (I)
• - Brom klorür (BrCl)
• - Metaller: bakır (Cu 2+ ), gümüş (Ag + )
• - Potasyum permanganat (KMnO 4 )
• - Fenoller
• - Alkoller
• - Sabunlar ve deterjanlar
• - Hidrojen peroksit
• - Çeşitli asitler ve bazlar

• - Ultraviyole (UV) ışık
• - Elektronik radyasyon
• - Gama ışını
• - Ultrason
• - Isı

Dezenfektanlar nasıl çalışır?

Doğal veya arıtılmamış sudaki mikrobiyolojik kontaminasyonun kimyasal inaktivasyonu, genellikle patojenik mikroorganizmaların içme suyundan azaltılmasında ilk adımlardan biridir. Su arıtma adımlarının kombinasyonu ( oksidasyon , pıhtılaşma , dekantasyon, dezenfeksiyon, filtrasyon) üretimden sonra (içme) suyunun güvenli olmasını sağlar. Ek bir önlem olarak, birçok ülke su dağıtım sistemlerinde suyu mikrobiyolojik kirlenmeden korumak için su arıtma işleminin sonunda ikinci bir dezenfeksiyon aşaması gerçekleştirmektedir. Dezenfeksiyon aşamasında genellikle işlemin başlangıcında uygulanandan farklı bir dezenfektan kullanılır. İkincil dezenfeksiyon, dağıtım sırasında suda bakterilerin çoğalmamasını sağlar. Bakteriler, ilk dezenfeksiyon aşamasından sonra suda kalabilir veya kirli suyun yıkanması sırasında suya bulaşabilir (borulardaki çatlaklar nedeniyle yeraltı suyundan bakteri olabilir).

Dezenfeksiyon genellikle mikroorganizmaların hücre duvarında bir değişiklik veya hücrelerin geçirgenliğini, enzimatik veya protoplazmik aktiviteyi (enzimlerdeki yapısal bir değişiklik nedeniyle) değiştirerek gerçekleşir. Hücre aktivitesindeki bu bozukluklar, mikroorganizmaların yeniden büyümesini engeller. Bu, mikroorganizmaların ölümüne neden olacaktır. Oksitleyici dezenfektanlar ayrıca sudaki organik maddeyi parçalayarak besin eksikliğine neden olur.